聲下,如一錘定音。王四鵠擰眉,心底暗痛,王老鬼默默咬牙,卻無可奈何,族長點頭,便讓四鵠寫休書,而王婆子則在一邊唸佛禱告歡喜不已,以為終於可以將這掃帚星趕出去了。

月娥跪在地上,偷偷地出了口氣。

不一會,王四鵠將休書寫了,按下手印,旁邊族長見證著,也寫了印章。王四鵠將休書交給月娥,眼神複雜。月娥不去看他,只望著那張休書,細細看去,唯恐還有什麼不妥。

王婆子心願達成,說不出的高興,只笑道:&ldo;如此好了,賤人,你趕緊收拾東西,有多遠滾出多遠,以後別想再踏入我王家的門。&rdo;

</br>

<style type="text/css">

banners6 { width: 300px; height: 250px; }

dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }

dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }

dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }

dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }

</style>

<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>

</br>

</br>