睡到第二天半上午,此時,學校的兩節課已經結束了。

開啟課桌翻蓋,趙學軍取出第三節課的課本,他又看到了一份加火腿的麵包,它就像上個星期一樣放在課桌裡。剎那間趙學軍愁苦了,吃還是不吃,這是個問題。

&ldo;前兩節課怎麼沒上課?我以為你生病了。&rdo;徐步堂從教室外溜達進來說。

&ldo;看啥那?&rdo;徐步堂很自然的將手伸進課桌洞,取出麵包開啟包裝,三口吃完,吃完後兩秒後才問……&ldo;可以吃吧?&rdo;

趙學軍特感激的伸出手摟住徐步堂的脖子:&ldo;以後都給你吃。&rdo;

&ldo;好!就這麼說定了……我媽叫你這幾天去我家吃飯,你爸媽不是不在家嗎。&rdo;徐步堂轉達父母的吩咐。

</br>

<style type="text/css">

banners6 { width: 300px; height: 250px; }

dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }

dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }

dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }

dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }

</style>

<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>

</br>

</br>